تنیده شده در پارچه آثاری از عالیه علی
عالیه علی (Alia Ali) متولد ۱۹۸۵، هنرمند یمنی-بوسنیایی –آمریکایی است که در زمینه‌های مختلف هنری تجریباتی را کسب کرده است. به علت سفرهای زیادی که از کودکی تا به امروز داشته است توانسته تجربیات بی‌نظیری در رابطه با مردم، جغرافیا و موضوعاتی که منجر به جدایی جوامع مختلف از هم می‌شود، کسب کند. آثاراو مفاهیم بحث برانگیزی با مضامین، سیاست، هویت، جهانی شدن، فضاهای ذهنی و جسمی، حصر و دوگانگی و غیره را پوشش می‌دهد.
عالیه علی هنرش را در فضای فرهنگ و جغرافیا توسعه می‌دهد. کار او چگونگی برخورد سیاست، اقتصاد و تاریخ در الگوهای پارچه‌های مختلف است، و نشان می‌دهد که پارچه چگونه ما را متحد و یا از هم متفرق می‌کند.
هنرمند با تمرکز بر چاپ پارچه با نوعی موم، فرمی سنتی با ریشه‌های هندی، ژاپنی، چینی، هلندی، آفریقایی و … جایه‌جایی و انتقال منسوجات را در تاریخ و کشورهای مختلف کشف می‌کند.
رنگ‌ها و چاپ‌های او بیانگر تاریخ استعمار و اقتصاد استثماری است. و پرتره‌ها جریان فرهنگی ناشی از مهاجرت و بی‌ثباتی ژئوپولیتیکی در سرتاسر جهان را نمایندگی می‌کند.
در زندگی امروزه می‌توان صدها بلکه هزاران مثال را مشاهده کرد که فقط به خاطر ظاهر، اعتقادات یا عملکردشان از اجتماع ترد شده‌اند. آنها دو راه بیشتر ندارند؛ یا هم رنگ جماعت شوند و مانند دیگر افراد با جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند یکرنگ شوند یا عملا به عنصری خارجی تبدیل شوند و وارد جدالی بی‌انتها برای مبارزه و نفی با اعتقادات مخالف شوند!
در مجموعه Cast No Evil و Flux عالیه علی، بینندگانش را دعوت می‌کند تا برداشت ذهنی خود را نسبت به یکی شدن و طرد شدن و نحوه تعامل و تضاد بین این دو را تحلیل کند.
هنرمند به مفهوم دوگانگی که در موقعیت‌های مختلف رخ می‌دهد تاکید دارد، شخصت‌های تصاویر او که در لایه‌‌ای از جنس پارچه پیچیده شده‌اند، که آنها را از ارتباط با هر چیزی فراتر محافظت می‌کند. این موانع ساختگی در جامعه چیست که مانع از ادغام با دیگران می شود؟
ایده‌ها، شهود، ترس، تبعیض و درک، آیا موانع فقط همین است؟ آیا یکی شدن به معنای پذیرش است؟
اگر چنین است، آیا به معنای طرد شدن و محرومیت است؟ ما در کدام طرف پارچه قرار داریم؟ آیا می توانیم یکباره در هر دو طرف باشیم؟ آیا محرومیت نوعی امنیت نیست؟ اگر چنین است، ما از آشکار شدن آنچه در زیر پارچه و در پشت پرده نهفته است واهمه داریم؟ آیا با بی تفاوت بودن یا عدم ارتباط با دیگران بزدل خواهیم شد؟ یا ما محصوریم و آنچه می‌بینیم توهمی است که به آنها عطا کرده‌ایم؟ چه کسی قدرت را در اختیار دارد؟ چه کسی خودی و چه کسانی غیرخودی است؟
این‌ها سوالاتی است که ذهن همه ما را درگیر خواهد کرد، البته اگر برای اندیشه و آزادی ارزشی قائل باشیم! و به راستی هنر فقط دیدن گذرا به یک تابلو یا عکس نیست، می‌تواند پلی باشد برای اتصال و یا جدایی، تکامل باشد یا پسرفت، آموزش یا نابودی، بدون شک تنها راه ارتباط گفتگو نیست!
ثبت ديدگاه